Na današnji dan 1632. godine rođen je Johanes Vermer, autor slike Devojka sa bisernom minđušom….

Uz Rembranta, Van Goga i Mondrijana, Johanes Vermer jedan je od najpoznatijih holandskih umetnika. Ovaj majstor slikarstva lepotu koju bi kasnije pretočio u svoju veliku umetnost, nalazio je u prizorima iz svakodnevnog života. Rođen je 31. oktobra 1632, godine a u umro 15, decembra 1675.

Kršten u protestantskoj crkvi u Delftu. Njegov otac imenom Rajner Janz Vos i posle iz nepoznatih razloga promenio je ime u Vermer, radio je kao ugostitelj ali je o sebi govorio da je proizvođač svile. Možda se zbog toga mnoge tapiserije javljaju na Vermerovim slikama.

Vermer i njegova porodica pripadala je srednjoj klasi i živeli su u velikoj kući. Njegovi preroditelji su bili nepismeni a nepismena je bila i Vermerova mati. Jan se rodio kao drugo dete i kao jedini sin.

Motivacija Jana da postane slikar i njegovi počeci su u tajnosti ali se beleži da je morao da radi šest godina u ateljeu majstora koji je bio član ceha Sv. Luke (cehu slikara), da bi 1653. godine bio primljen u ceh i da bi mogao da potpisuje i prodaje vlastita dela. Neki istraživači su mišljenja da je putovao u Amsterdam i Utreht na studijska putovanja.

Vermer se oženio 1653. godine sa Katerinom Bolnes koja je bila katoličke vere i nije sigurno da je Jan posle svadbe prestupio. U braku je imao jedanaest dece koji su bili vaspitani u katoličkoj veri.

U početku je u Janovom delu bilo uticaja iz religije, mitologije i žanrovskih motiva škole iz Utrehta koja je polazila od Karavađa. Njegova zašta je posedovala dela iz utrehtske škole i bila je rođaka jednog utrehtskog slikara.

Posle određenog vremena dolazi do obrta i Jan počinje da slika scene iz života. Njegove figure na slikama su kao da su uhvaćene u jadnom trenutku što mu daje dostojanstvenost i život u njegovim delima.

Vermer je u početku svog života živeo kao i njegov otac od prodaje umetničkih dela i u proseku je slikao po dva platna za godinu dana ali je ipak smatran za slikara u brojnim spisima a kasnije i za poznavaoca slikarstva i bio je pozivan da odredi cenu za pojedine slike ali i njegove vlastite slike su se jako povoljno prodavale.

Vermer nije mnogo stvarao ni u vreme najveće slave ali je dobro prodavao slike. U vreme kada ge je posetio francuski putopisac Baltazar Monkonis nije mogao da mu pokaže ni jednu svoju sliku. Kada su skupa posetili kuću pekara Henrika van Bujtena koji je bio skupljač Vermerovih dela ovaj putopisac je zabeležio da je tu video Vermerovu sliku sa jednom figurom koja je imala neverovatnu cenu od 600 zlatnih guldena.

Godine 1660. je Vermera posetio poznavalac umetnosti Piter van Bekout koje je zabeležio da je video neke slike od Vermera koje su imale kao jednu od najznačajnijih karakteristika perspektivu. U ovo doba Vermer je bio pozvan u Hag da posudi verodostojnost slika od italijanskih majstora Rafael Santija i Mikelanđela. Za vreme invazije Francuza 1678. godine Vermerova porodica je upala u teškoće i on je u to vreme slikao još manje nego do tada.

Godine 2003, režiser Peter Veber je snimio film o okolnostima Vermerove slike „Devojka sa bisernom minđušom“.

 

Dok je „Devojka sa bisernom minđušom“ danas neprocenjivo remek-delo, jedini put kada ju je neko kupio za novac bilo je 1881. godine, a pobednička ponuda bila je samo dva guldena plus nominalna provizija. To je u sadašnjoj ekonomiji iznosilo manje od 30 dolara.

 

 

Majstor u slikanju svetlosti, koji se ubraja među najveće umetnike u istoriji slikarstva iako je izradio samo oko 40 slika. Njegove kompozicije odlikuju harmoničnost, produhovljenost i poetičnost, matematička tačnost, blistav plemeniti kolorit i svetlost koja obavija svaki predmet.. Slike su sa interesantnim nazivima: „Žena s pismom“, „Djevojka s đerdanom“, „U ateljeu“, „Mljekarka“, „Čas muzike“, „Djevojka s turbanom.

 

Danas je sačuvano samo 35 slika ovog velikog slikara. Nacionalna galerija umetnosti u Vašingtonu, poseduje četiri dela ovog umetnika: „Žena sa vagom“, „Žena koja piše pismo“, „Devojka sa crvenim šeširom“, i „Devojka sa flautom“:

Decenijama su konzervatori, naučnici i kustosi Nacionalne galerije umetnosti u Vašingtonu istraživali ove slike ne bi li proniknuli u tajnu umetnosti velikog holandskog slikara. Kako je objasnio glavni kustos Marjorie Wieseman, tokom svih ovih godina, istraživački tim najviše je zanimalo da proniknu u to šta je to što „Vermera čini Vermerom“.

Preuzeto sa Neta. 24 sedam.